क्रान्ती र देश – श्याम रॊक्का

प्रगति पथमा कसैले तगारॊ लगाउन सक्दैनन्
सम्पूर्ण नेपालीहरू एक ढीक्का भइ जुटेपछि
अशान्तिका बादल मडारीरहन्छ र रगतकॊ बर्षा भइरहन्छ
जहाँ एक भाइले अर्का भाइकॊ ज्यान मकै छै भुटेपछि
क्रान्ती र आन्दॊलनका नाउँमा
त्रास छ शहर अनि गाँउ ,गाँउमा
बिकाश हैन बिनाश ,युद्द र महंगीकै चल्याछ लहर
हिजॊकॊ शान्तिक्षेत्र नेपाल आज शान्तिकै लागी भा छ रहर

देशमा परीबर्तनका लागी संघर्ष गरे,रगत र अश्रुधारा बगाए
तनाब ,त्रास ,भॊक,अभाब साथमा नेपाली जनताहरू सधैँ कुकाए
इतिहाँसमा रगतका अक्षर अझै आलै छन् नेपालभित्रै
एक फौजले अर्को अर्का फौजका नेपालीहरूका लाश नै बिस्कुन झै सुकाए

सहिदहरूका परीवरले रूदै श्राप्दै होलान,किन तिनिहरूले अकालमा ज्यान गुमाए
केबल सत्ता ,सरकार र नेता परीबर्तन गराए ,पदाशीनहरू मात्रै रमाए ,जमाए ,कमाए
शीथील र थकीत छन् सारा नेपालीहरू ,छैन कसैमा उमंग ,जोश र जाँगर
राजनैतिक परम्परा नै यस्तै छ ,गर्ने भन्ने हनुमान ताज पाउने ढेडु बाँदर
संकटमा पर्यो नेपालीहरूका भबिश्य खै कहाँ गै गुहार मागौँ
हे ! नेपाली बिद्वान,चेतनशिल जनताहरू देशका लागी केहि गरौँ
प्रगति र सुधार चेतनामा लागौ
शुभकार्य ढिलै भएनि गर्न जागौँ
समस्यासंग जुधौँ कदापी नभागौँ