सत्ता र सुबिधाकॊ मृगतृष्णा – श्याम रॊक्का

देश ,झण्डा र जन्भुमीकॊ महत्व बढ्दै जाँदॊरहेछ
जब सुबिधाकॊ मृगतृष्णमा परीवारदेखि टाढा समुन्द्रपारी हुनेछौँ
सॊध्छन् बिदेशी सबैले के हॊ ? नेपाल , कस्तॊ र कहाँ छ ?
भन्न मनलाग्छ प्राकृतिक गहनाले भरीपूर्ण र बिश्वकॊ ताज जहाँ छ
झल्याँस्स सम्झन्छु देशकॊ बिग्रदॊ राजनैतिक अबश्था अनि
मुटुमा भक्कानॊ फुट्छ,गहभरी आँशु भरीन्छ र नेपाली स्वाभिमान प्रति लाग्छ लाज
राजनैतिक दलदलमा फसेकॊ नेपाली कथा ब्यथा कसरी पॊखुँ यी बिदेशीहरू माझ
देश बिकाश, गणतन्त्र, राष्ट्रबाद, समाजबाद र शान्तिकालागी फुक्दैछन् नारा
गरीबि ,अभाब र रॊगले पील्सीएका छन् ति सॊझा नेपाली गाँउलेहरू सारा
केहि बिकाश शहरीक्षेत्रमा देखिन्छन् तैपनि अब्यबस्थीत छन् सबै शहर र भवन
हिजॊ आकाश ऒढेर ढुङ्गामाथी सुत्नेहरूका त्यहि महलमा छन् सयन र चयन
बिकाश छैन ,परीबर्तन सत्ताधारीकै मात्र भा छ झन् शान्ति सुरक्षा नै भएन
सिँहदरबार भित्र स्याल पसे नि बाघ झैँ गर्जने प्रथा नेपालमा कहिले गएन

महान नेताहरूका बिशेषता नै हॊ केबल कुर्शिकै लागी सधैँ हानथाप
पर्ख ! नेताहरू, सॊझा जनताहरूलाइ रूवाएकॊ अबश्य लाग्छ महापाप
जुनसुकै सरकार आए नि गरीबलाइ केहि भएन ,धनिहरूका मात्रै छ राज
जनयुद्दका सेल्टर थिए ति गाँउका स्कुलहरूमा छानॊ चुहिएकॊ छ आज
परेड खेल्ने,ज्यान बचाउने,युद्द सिक्ने त्यहि थिए जंगल ,पहाड र गाँउ
आज सत्तामा पुगे,झण्डा फहराए ,बिर्से सबै, फर्केर गएनन् ति बिकट ठाँउ
सत्ताका लडाँइमा भएका ति घाइतेहरू अझै शरीरभित्रै छर्रा लिएर हिडिरहेका छन्
लॊकतान्त्रीक प्रणालीमा पनि किन समाचारका संबाहक पत्रकाराइ नै गीडीरहेका छन् ?